Gedeelde groeihonger?
Het identificeren en stimuleren van honger om te groeien binnen het team is voor ons de eerste stap van de reis. Honger om je te ontwikkelen als mens, team en organisatie. Hierbij zetten we alle denkbeeldige klokken gelijk en staan we samen uitgebreid stil bij wat ons momenteel dwars zit en wat ons juist het beste in beweging kan zetten.
Hoe wij samen aan de slag gaan
Het eerlijke gesprek
Iedere transformatie begint bij een open dialoog waarin we met alle betrokken op zoek gaan naar de gezamenlijke intentie. Een gesprek over ongemak en dromen, over zorgen en hoop. Waar loopt men nu tegenaan? Wat zijn belangrijke sta-in-de-wegs voor de gewenste ontwikkeling van zichzelf, hun team en de organisatie? Wat zijn drijfveren? Wat is het maakt dat ze hier organisatie werken?
Het omarmen van het gevoel van ongemak is het vertrekpunt voor de gewenste verandering. Je voelt het immers in je guts, als er iets mis is. Als het schuurt met wat echt belangrijk is. Tijdens het eerlijke gesprek bieden we iedereen zowel de ruimte als de veiligheid om hier open van gedachten over te wisselen.
Dromen & nachtmerries
Welk wenkend perspectief enthousiasmeert de teamleden? Aan welk toekomstbeeld van de organisatie willen de medewerkers graag meebouwen? En van welk toekomstperspectief loopt de energie juist helemaal weg? Bij deze stap staat de verbeeldingskracht centraal.
Verbeeldingskracht is essentieel om een verlangen naar verandering op te roepen dat ook tot actie leidt. We gaan bij deze oefening aan de slag gaan met meerdere zintuigen, waardoor we beter ons gevoel kunnen laten spreken.
het nul-scenario
Een ding is zeker: een verlangen naar het verleden gaat ons niet redden. Toch kan dit een hardnekkig beeld zijn in de hoofden van de deelnemers. Om mentaal los te durven (en kunnen) komen van de huidige situatie, werkt het heel krachtig om inzichtelijk te maken wat ons te wachten staat als we de huidige organisatiekoers vasthouden. Wanneer we niets wezenlijks veranderen.
Uitwerking van dit zogenoemde nul scenario leidt doorgaans tot het noodzakelijke inzicht dat niets doen ook grote risico’s met zich meebrengt. En dit inzicht is vaak noodzakelijk om een breed gedragen sense of urgency te creëren en daarmee ruimte voor verandering.
